Als iedereen belletjes doet rinkelen, hoeft niemand de klok te luiden

Wat als organisatie zichzelf corrigerende systemen zouden zijn op ethisch en deontologisch vlak doordat mensen de reflex hebben om van zodra iets scheef voelt, het aan te kaarten?
Wat als iedereen wat sneller bellen deed rinkelen?

Hoeveel scripts speel jij in het leven?

Theater zonder script Een van de makkelijkste manieren om improvisatietheater te omschrijven is zeggen dat het theater is, maar dan zonder vooraf vastgelegde tekst. Eigenlijk helemaal zonder script, om het in theatertermen te zeggen. Want theater is natuurlijk meer dan tekst. Acteurs voeren ook handelingen uit, manipuleren objecten en gebruiken mimiek. In improvisatietheater ontstaat dat allemaal on-the-spot. Is het dan theater

Improvisatietheater op kot

Improvisatie voor studenten Sinds vorig jaar begeleid ik een Living Impro programma in een studentenhuis. Niet zomaar een studentenhuis. Lerkeveld en Dondeynehuis vormen samen een project van de KU Leuven. Wie er verblijft kiest ervoor om naast de eigen studie, activiteiten en programma’s te volgen die de blik op de wereld ruim houden en de persoonlijke ontwikkeling extra voeden. En

Kan je eigenlijk feedback vragen?

“Ik wil graag wat meer persoonlijke feedback.” Cursisten in improvisatiereeksen. “Geef me eens wat feedback.” Trainers, coaches of consultants vlak na een prestatie waar je getuige van was. Ik kan me soms overvallen voelen door de overmatige of plotse vraag naar “feedback”. Dat heeft me het afgelopen jaar vaak bezig gehouden. Want kom, feedback dat is toch voor altijd en overal?

Theory U en de Steinerpedagogie: denken-voelen-willen

Op naar het secundair onderwijs Vorig jaar deze periode was behoorlijk turbulent op vlak van onderwijskeuzes. Jorik zat in het zesde leerjaar, de deur van de grote saaie onderbenutting van tijd, energie en kansen van zes jaar middelbaar onderwijs ging bedreigend open. Ik vind over het algemeen het secundair onderwijs volledig onderaan bungelen in de kwaliteitsranking van onze onderwijsniveaus, en

Er mogen zijn voor de ander is ook deel van zelfzorg.

Ik las bij het ontbijt de laatste blog van Saskia Van Nieuwenhove. Blogs van SVN maken mijn ontbijt niet aangenamer, maar ze maken me wel wakkerder dan koffie dat kan. In haar blog fulmineert ze tegen het zelfredzaamheidbetoog van Duhal Zemir. Ze beschrijft de kilheid in de hulpverlening in vergelijking met vroeger. Ik lees over een verplichte cursus “professionele afstand” en verslik

Wat je van leren leren kan

Mijn eerste beroepsactiviteit was leraar lager onderwijs. Vijf jaar lang heb ik de derdegraadsklas in een Freinetschool begeleid. En ook al heb ik het niet lang uitgezongen binnen de schoolmuren, “leren” heeft me nooit meer los gelaten. Als trainer, als moeder, als lid van een schoolbestuur. In mijn trainingen gaat dan ook veel aandacht, impliciet en expliciet, naar het leerproces (individueel en

TADA! Improvisatietheater in het Toekomstatelier de l’ Avenir.

Toekomstatelierdelavenir (TADA) is een prachtig initiatief in Brussel. Het is een zaterdagschool waar kinderen drie  jaar lang naartoe komen om op ervaringsgerichte wijze te leren over de enorme variatie in leven & werk van volwassenen uit allerlei milieus. Op die manier breiden ze hun beelden over toekomstmogelijkheden uit. De twaalfjarigen doorlopen momenteel het vak “Performing Arts” (andere vakken zijn bijvoorbeeld recht, zorg, handel).

Forumtheater op een bedje van Inspinazie

In de originele vorm bestaat Forumtheater uit een stuk gemaakt en meestal ook gespeeld samen met mensen van de doelgroep voor wie het bestemd is. Typisch gaat het om een thema waarbij de doelgroep op een of andere manier onderdrukt wordt. Door een andere groep mensen, of door het systeem. Na het eigenlijke stuk, begint het échte werk, namelijk het

Opvoeden: man man man! Over het belang van clichés.

We zitten deze week volop in een reeks van de voorstelling genaamd “Opvoeden: man man man!” (Logisch, want het is Week van de Opvoeding.) Man, man dat is plezant! De idee achter de voorstelling (in samenwerking met De Gezinsbond, die veel aandacht besteedt aan vaders), is tweeledig: – inhoudelijk: hoe vaderschap beleefd wordt door het aanwezig publiek,  in scène zetten. – vormelijk: in

Onderwijs-anekdotetjes van deze dag

Vandaag gaven we een workshop Storytelling aan mensen die hun leerloopbaan uit de doeken doen aan leerlingen uit het secundair onderwijs, om hen te stimuleren om hogere studies aan te vatten en daarin hun hart te volgen. Nu zijn storytelling-sessies sowieso fijne sessies omdat je zoveel verhalen hoort, maar als ze over onderwijs gaan zijn mijn oren nog gespitster.. “Ik

10 jaar Samen-voor-Beter

“Er werd niet alleen geklonken met cava en fruitsap op het tienjarig bestaan van de scholengemeenschap, maar er was ook een pedagogische studiedag. Geen droge debatten of saaie toespraken, wel een optreden van het improvisatietheater Inspinazie. De theatermensen gingen zelfs in dialoog met het publiek over actuele onderwijsthema’s en dat werd door de verschillende leerkrachten en directies gesmaakt. Ruw geschat

Trainen in (terug) “gewoon mens zijn”

Ik wens alle organisaties voor 2013: medewerkers die heel goed zijn in gewoon “mens zijn”.  En aan alle medewerkers: organisaties die dat niet in de weg staan. De afgelopen tijd ervaarde ik tijdens trainingen vaak heel expliciet hoe het daar allemaal op lijkt neer te komen in professionele omgevingen. Natuurlijk heb je een specifieke “rol” in een organisatie. Doch een

Het denkbeeldige verschil tussen spel en realiteit

Deze week veel rollenspel gebruikt in trainingen. Het lukt meestal goed om de weerstand daartegen snel weg te werken door mensen er gewoon in “mee” te nemen, met fijne vormen waarin iedereen ook veel actief is. Doch nog eens op iemand gebotst voor wie er geen sprake van was om “toneeltje te spelen”. … Ik krijg het er altijd een