Vandaag gaven we een workshop Storytelling aan mensen die hun leerloopbaan uit de doeken doen aan leerlingen uit het secundair onderwijs, om hen te stimuleren om hogere studies aan te vatten en daarin hun hart te volgen.
Nu zijn storytelling-sessies sowieso fijne sessies omdat je zoveel verhalen hoort, maar als ze over onderwijs gaan zijn mijn oren nog gespitster..
“Ik haalde bij die eerste examens drie negens en een elf.
Had ik drie tienen en een elf kunnen halen? Ja.
Zou dat betekend hebben dat ik die vakken beter begreep? Neen.”
“Door die leerkracht heb ik beseft hoe ik later als leidinggevende met mijn medewerkers wil omgaan. Ze gaf nooit zomaar taken, ze legde uit waarom een taak zinvol was en dat motiveerde mij enorm. Ik geloof niet in leiders. Ik geloof in coaches.”
“Ze zeiden dat ik er nooit wat van zou kunnen en wilden me naar een andere richting sturen. Ik heb koppig volgehouden omdat ikzelf voelde dat het niet de wiskunde was die ik niet kon. Het was de taal in de opdrachten die ik niet begreep.”
En tot slot mijn favoriet van vandaag:
“Het was een fantastische leerkracht. Omdat ze heel vaak na de lessen gewoon interessante dingen vertelde.”